วินาทีแรกที่ผมวางนิ้วลงคีย์บอร์ดเพื่อเขียนคอลัมน์ครั้งนี้ ผมกะจะร่ายเรื่องมาตรฐานของผู้ตัดสินลีกผู้ดีที่ค่อนข้างจะไม่ได้เรื่อง แต่คิดไปคิดมาว่าพล่ามไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ที่สำคัญมันเหมือนเราไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ของสิ่งที่เรียกว่ากีฬา เอาแต่พ่นน้ำลายเพื่อรักษาหน้าตาและศักดิ์ศรีที่กินไม่ได้ ดังเช่นกระเทยวัยทองท่านหนึ่ง พร้อมลูกสมุนที่ครั้งหนึ่งออกมาวี้ดว้ายตามสื่อต่างๆ ถึงลูกจุดโทษปัญหาในวันที่เราหยุดสถิตไร้พ่ายของพวกเขาได้ จังหวะฟาล์วที่ท่านเปาไม่เป่าฟาล์ว และการเล่นที่ดุดันรุนแรงของเด็กผีวัยฉกรรจ์ (โดยไม่ได้เหลียวมองดูตัวเองเลยว่าเคยทำชั่วอะไรไว้บ้าง) เพราะฉะนั้นอย่าไปฟื้นฝอยดีกว่า ….. กระดากปาก

จังหวะแรกที่ตัดสินใจว่าจะไม่พล่ามเรื่องผู้ตัดสินแล้วผมจะเขียนเรื่องอะไรดี คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกเพราะพอพูดถึงเดอะ ปอมปีย์ ของ แฮร์รี่ เร้ดแนปป์ ก่อนหน้าที่ส่งผีแดงเราลงหลุมฉลองฮัลโลวีน ผมมองว่าเป็นทีมชั้นสองทั่วๆ ไปไม่มีอะไรน่าสนใจนอกจากเรื่องเดียวคือ “โลโก้รูปหัวใจที่อกเสื้อ” จังหวะนั้นผมคิดถึงใครหลายๆ คนในเวบบอร์ดของเราขึ้นมา พวกเหล่าอสูรทั้งหลายที่มีเรื่องความรักมาวุ่นวายหัวใจ จริงอยู่ว่าอายุเฉลี่ยสมาชิกเราจะประมาณ ม. ปลาย ใครบางคนอาจจะบอกว่ายังไม่ถึงเวลา แต่ผมบอกว่ารู้ไว้ไม่เสียหายนี่ครับ
ออกตัวไว้ก่อนว่าผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านนี้เท่าไหร่ แต่จากประสบการณ์สมัยยังเป็นวัยรุ่นมันสะสมมาพอจะเอามาบอกกล่าวแบ่งปันผ่านหูพอเป็นข้อคิดได้บ้าง ใครจะเห็นด้วยหรือไม่ก็ตามใจหรือใครจะคิดว่าผม “อ่อน” ผมก็ยอมรับ เอาเป็นว่าประเด็นของผมวันนี้ก็คือ ถ้าคิดจะมีแฟนเราต้องมีความกล้า : กล้าที่จะแสดงให้เห็นความรักความจริงใจของเรา …. กล้าที่จะเปิดรับคนที่เข้ามาในชีวิตเพื่อเรียนรู้ …. กล้าที่จะยอมรับความจริงบางเรื่องที่มันไม่ได้สวยงามอย่างที่เราคิดและฝันไว้ ….. และก็กล้าที่จะเตรียมใจไว้ล่วงหน้าถ้าไม่สมหวังในความรัก ….. จะว่าไปมันก็เหมือนกับที่พวกเราหลงรักผีแดงนั่นล่ะ พื้นฐานไม่แตกต่างกันเท่าไหร่หรอก จังหวะนี้ขอเจาะนิยามของความกล้าสี่ข้อนี้ละกัน ส่วนใครที่คิดว่าวันนี้ผมค่อนข้างจะเพ้อเจ้อขอแนะนำให้คลิ้กที่กากบาทด้านมุมบนขวามือนะครับ
เริ่มกันที่ความกล้าที่หนึ่ง “กล้าที่จะแสดงให้เห็นความรักความจริงใจ” อันนี้เป็นปฐมบทเลย เชื่อมั้ยว่าใครหลายคนแถวนี้ไม่กล้าที่จะแสดงให้คนที่แอบปิ๊งอยู่รู้ว่าสนใจ ผมถามหน่อยเถอะถ้ามัวแต่อ้ำอึ้งหรือเก็บไว้คนเดียวมันจะได้เรื่องอะไร หรือถ้าอยากเป็นโสดตลอดชาติก็ตามใจ ในสายตาของคนที่ไม่ดัดจริตอย่างผมการแสดงออกเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรือว่าน่าหมั่นไส้เลยแม้แต่น้อย มันเป็นเรื่องธรรมชาติ พูดง่ายๆ ถ้าไม่เริ่มจากจุดนี้ก็คงไม่มีพวกเรามานั่งหน้าตาดีอยู่หน้าเครื่องคอมฯ อย่างตอนนี้หรอก เพียงแต่ต้องรู้จักการแสดงออกที่ถูกกาลเทศะและก็แสดงออกแต่พองามเท่านั้นเอง อย่าลืมว่าเราต้องรู้จักให้เกียรติฝ่ายตรงข้ามเสมอเพราะเขาหรือเธอก็เป็นลูกที่มีพ่อมีแม่เหมือนกัน
ความกล้าที่สอง “กล้าที่จะเปิดรับคนที่เข้ามาในชีวิตเพื่อเรียนรู้” พ่วงมาจากข้อแรกเลยถ้ามีคนกล้ามาบอกเราว่าชอบ รัก หรือสนใจอยู่ การจะปฏิเสธไปเลยตั้งแต่แรกนับว่าไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ จริงๆ แล้วมันไม่จำเป็นเลยที่จะต้องตอบรับหรือปฏิเสธไปเลยตอนนั้น แน่นอนเราสามารถเรียนรู้กันได้ แล้วไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาหลอกด้วยผมเชื่อว่าวัยรุ่นยุคนี้มีกึ๋นพอที่จะตัดสินใจได้ว่าคำพูดหรือการแสดงออกที่เรารับมาน่ะจริงหรือหลอก การคบกันไม่ใช่การชี้เป็นชี้ตายว่าเราต้องอยู่กันคนๆ นี้ไปตลอดชีวิต แต่เป็นการเรียนรู้ซึ่งกันและกันมากกว่า จากนั้นค่อยตอบรับหรือปฏิเสธก็ยังไม่สาย ดีกว่าปฏิเสธไปตั้งแต่วินาทีแรกเพราะมันน่าเสียดายมั้ยครับถ้าวันนึงคนที่เราปฏิเสธไปคือคนที่เราคิดว่า “ใช่” มากที่สุด
“กล้าที่จะยอมรับความจริงบางเรื่องที่มันไม่ได้สวยงามอย่างที่เราคิดและฝันไว้” เป็นสัจธรรมของโลกครับว่าเส้นทางจะสู่จุดสูงสุดน่ะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบแน่ๆ มันต้องมีเรื่องให้ปวดกบาลหรือผิดหวังกันบ้าง แต่นั่นมันก็รสชาติของชีวิตไม่ใช่เหรอ สำคัญก็คืออย่าเพ้อเจ้อทำตัวยอมรับความจริงเล็กๆ น้อยๆ บางเรื่องไม่ได้ love me, love my dog น่ะเคยได้ยินมั้ย …. แต่ถ้าเรื่องนั้นมันใหญ่โตหนักหนาจริงๆ จนเราแบกรับมันไม่ไหวขอบอกว่าอย่าฝืนเลยครับ ยิ่งนานไปมันจะหนักใจมากขั้นเปล่าๆ ทั้งนี้ต้องคุยกันก่อนนะ เพราะคนที่ผมรู้จักหลายคู่ต้องเลิกรากันไปเพราะเรื่องเข้าใจผิดประติ๋วเดียว มารู้ทีหลังตอนไม่เหลือความรู้สึกดีๆ ให้กันแล้วมันจะเสียความรู้สึกไม่ใช่น้อย
สุดท้าย “กล้าที่จะเตรียมใจไว้ล่วงหน้าถ้าไม่สมหวังในความรัก” มันก็สืบเนื่องมาจากข้อที่แล้วนั่นล่ะ ….. มีเจอก็ต้องมีจาก ….. การที่จะมีใครคนนึงใจตรงกับเรา ยอมรับเราได้ทุกเรื่อง และก็มีสารเคมีที่เข้ากับเราได้นับเป็นเรื่องที่ยากมากเลยนะ เพราะฉะนั้นเตรียมใจไว้ล่วงหน้าบ้างก็ดี อย่าทุ่มเทให้มันสุดๆ แล้วก็นึกอยู่เสมอนะว่า การผิดหวังไม่ใช่ข้อยุติของทุกอย่างในชีวิต แรกๆ มันอาจเจ็บปวด แต่ไม่มีใครหรอกที่จะเจ็บปวดไปตลอดจะมีก็แต่หายเร็วกับหายช้าเท่านั้นเอง อย่ากลัวที่จะเจ็บเพราะนั่นจะทำให้คุณอยู่เฉยๆ และก็ไม่ได้เริ่มต้นอะไร นั่นคือคุณจะไม่มีโอกาสได้รู้ถึงความรู้สึกดีๆ ที่ทำให้คนกล้าเขามีความสุขกันเท่านั้นเอง
อีกเรื่องที่สำคัญไม่แพ้กันเลยคือ เรื่องการปฏิบัติตัวกับเพศตรงข้าม ….. สำหรับใครบางคนอย่าเห็นเรื่องนี้เป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยนะครับ เพราะผมจะบอกว่ายังมีใครอีกหลายคนที่ไม่รู้แม้กระทั่งจะเริ่มต้นคุยกับสาวหรือหนุ่มยังไง หรือว่าจะคุยเรื่องอะไรดี จังหวะนี้ขอบอกเลยว่าเป็นตัวของตัวเองนั่นล่ะดีที่สุด ทั้งนี้ต้องอยู่ในขอบเขตที่สุภาพชนเขาทำกัน และก็ต้องให้เกียรติเพศตรงข้ามด้วยนะ การทำอะไรผิดพลาดเสียฟอร์มไปบ้างไม่ใช่เรื่องใหญ่ จะบอกว่าคนฉลาดน่ะต้องรู้จักพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส แต่จะทำยังไงต้องเรียนรู้เอาเอง ที่แน่ๆ ไม่มีใครโง่ไปตลอดหรอก
ส่วนเรื่องชิงสุกฯ น่ะผมไม่รู้ว่าวัยรุ่นเดี๋ยวนี้คิดกันยังไง เพราะตอนสมัยวัยรุ่นผมก็สุดๆ เหมือนกันคงจะให้คำแนะนำที่ดีไม่ได้ แต่จะบอกว่าทุกวันนี้ผมยังเสียใจที่ไม่ได้เริ่มต้นกับคนที่เป็นปัจจุบัน และอนาคตของผมเท่านั้นเอง …. แล้วต้องอย่าลืมนะคนอื่นเขาก็มีพ่อมีแม่ มีอนาคตเหมือนกัน มาทำทะเล่อทะล่าเสียบมั่วทิ่มมั่วแบบกองหลังร่างยักษ์ทีมชาติอังกฤษคนนั้นก็ระวังจะเสียจุดโทษ แล้วทีนี้จะรู้ว่าผู้แพ้เป็นยังไง ….. เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
ขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านด้วยดีมาตลอด ผมอาจน้ำเน่าไปบ้างในบางจังหวะ แต่จะบอกว่าไอ้ความน้ำเน่านี่ล่ะที่ทำให้สมัยเรียนเพื่อนๆ ร่วมชั้นปีทั้งคณะโหวตให้คู่ของผมเป็น “คู่รักแห่งปี” ก็แล้วกัน ส่วนใครจะมีเรื่องด่าหรือปรับทุกข์เพิ่มเติมก็ add msn ของผมไปละกัน ยินดีปวดกบาลเพื่อชาวอสูรแดงเสมอ.
Baki

2001-2024 RED ARMY FANCLUB Official Manchester United Supporters Club of Thailand. #ThaiMUSC